YILMAZ ÖLMEZ Gerçek (haber) Ege Bölgesi"nin pamuk ambarı Söke Ovası"nda hasat sezonunun başlamasıyla birlikte pamuk toplama işçileri de kamyonlarla, otobüslerle Söke Ovası"na gelmeye başladılar. Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgesinden binlerce işçi, Temmuz başında fındık hasadı için Giresun"a göç ediyorlarlar. Ağustos ayı sonunda da fındık hasadının tamamlanmasıyla bu defa pamuk hasadı için Söke"nin yolunu tutuyorlar. Bu yıl Ege Bölgesinde ve özellikle Aydın"da yaşanan kuraklık nedeniyle ürününü 1 kez sulamak zorunda kalan üretici büyük verim düşüklüğü yaşıyor. Geçmiş yıllarda 1 dönüm tarladan ortalama 450 ila 500 kilo ürün elde eden üretici, bu yıl dönümden 100 kilo ürün elde ediyor. Sulanmayan tarlalarda pamuk bitkisinin boyuda kısa kaldı. Giresun"dan Söke ovasına büyük umutlarla gelen pamuk toplama işçileri de büyük hayal kırıklığına uğradılar. Verimin yüksek olduğu yıllarda yetişkin bir insanın günlük 140 ila 170 kilo arasında pamuk topladığını söyleyen toplama işçileri de,”Eylül başında Söke ovasına gelen bir pamuk toplama işçisi 2 aylık sezonda 4 ila 5 ton arasında pamuk hasat eder. Bu rakamın altında hasat yapan işçi para kazanamayacağı için kış ayını çıkaramaz. Fakat büyük umutlarla geldiğimiz Söke ovasında büyük hayal kırıklığına uğradık. Bir işçi günlük 50 kilo pamuk toplayabiliyor. Çünkü kozalarda pamuk yok. Birçok işçide bu durum karşısında tarlaya inmeden tekrar memleketlerine dönmek zorunda kaldılar. Normalde akşam saat 18.30"a kadar pamuk toplanıyordu. Fakat gittiğimiz tarlada ürün az olduğu için öğleye kadar hasatı tamamlıyoruz. Bütün günde boş boş oturuyoruz” dediler. ÇADIRLARDA YATIP KALKIYORLAR! Başta fianlı Urfa olmak üzere Gaziantep, Adıyaman, Hatay ve Diyarbakır"dan Söke Ovasına büyük bir göç yaşanıyor. Pamuk hasadı Kasım ayı başına kadarda devam ediyor. Binlerce pamuk işçisi binlerce kilometrelik yolu kamyon kasalarında yâda eski otobüslerle kat edip Söke"ye ulaşıyorlar. Yolculukta çektikleri eziyet yetmiyormuş gibi yaklaşık 3 ay tarlalarda eziyet çekiyorlar. Pamuk hasadı yapacakları tarlaların kenarlarına naylon yâda brandalarla çadırlar kuran işçiler burada yatıp kalkıyorlar. Bulundukları yerde su olmadığı için tankerlerle getirilen suyu kullanıyorlar. Tuvalet ihtiyaçlarını da açık alanda gideriyorlar. Yemeklerini ve çaylarını çalı çırpı yakarak pişiriyorlar. Bunca eziyete karşın onları tek yıldıran şey akrepler oluyor. Akreplerin gece çadırlara ve yataklarına girdiğini söyleyen işçiler. Her gece birkaç çadırdan çığlıklar yükseliyor. Geçen yıl 2 çocuk akrep sokması sonucu öldü. Bir yaşlımızı da son anda sağlık ocağına yetiştirerek kurtardık” dediler. DE⁄İfiMEYEN MANZARA, OKULA GİTMEYEN ÇOCUKLAR! 2007–2008 Eğitim-Öğretim yılı başladı. Fakat binlerce çocuk okula değil, aileleriyle birlikte pamuk tarlalarına göç ettiler. Söke ovasında Anne ve babalarıyla pamuk toplayıp, aile bütçelerine katkı koyan çocuklarda aynı olumsuz ortamda barınıyorlar. Onca kampanyalara rağmen erkek çocuklarının yanı sıra, yaşıtları gibi şu anda okulda olması gereken kız çocukları da pamuk tarlasında çile dolduruyorlar. Pamuk hasadından geldikten sonra anneleriyle yemek pişirip, ekmek yapıyorlar. Bulaşıkları da onlar yıkıyor.”Niçin okula gitmiyorsunuz? Diye sorduğumuz da ise,”Ailelerimizin maddi durumu iyi değil. Paramız yok. Bizde çalışıp aile bütçesine katkı koyuyoruz” şeklinde yanıt veriyorlar. Okula geç başlayan çocuklar, karnelerini dahi almadan bu kez yine mevsimlik işçi olarak İl İl dolaşıyorlar. Onlar için okul olmuş yada olmamış fark etmiyor. Tıpkı Anne ve babaları gibi. Onlarda aynı kaderi yaşıyorlar. Pamuk tarlalarıyla henüz beşikte tanışıyorlar. Karınları acıktığında onları anneleri hasat yaparken doyuruyor.