TERÖR, GÜNDEM, ŞARK, GARP ve SAYIN BAŞBAKAN

Terör eylemlerinin verdiği acı ve kargaşa Türkiyenin hangi gündeminin üzerini örttü; hesabını yaptınız mı?..

Gelin ana başlıklarını sıralayalım:

1.- Meclisten gece yarısı çıkartılan kanunlar,

2.- İşsizlik ve yoksulluğun dayanılmaz tırmanışı,

3.- Artan borçlar ve cari açığın yarattığı olumsuz etkiler,

4.- İsrail sorunun yarattığı gerginlik ve dış politikadaki belirsizlikler,

5.- Kılıçtaroğluna yönelen ilginin yükselen grafiği,

6.- Kapanan fabrikalar, inim inim inleyen esnaf ve tüketilen hayvancılık ve çökertilen tarımın yarattığı ekonomik ve sosyal çöküntü

Evet İşte Sayın Başbakan, terör olaylarının üzerini örttüğü Türkiye gerçekleri bunlar

Peki hal böyle iken, yani durum vaziyeti bu gerçeği önümüze koymuşken siz, Sayın Başbakan siz, nasıl da kalkıp kürsülerden şu sözleri edebiliyorsunuz:

- Ne zaman ülkenin demokrasi çıtası yükseltilmeye kalksa, terör eylemleri tırmanıyor

Keşke bu sözünüz doğru olsaydı Sayın Başbakan Keşke!

O zaman 30 yıldır demokrasimizin çıtasının yükselmekte olduğunu rahatlıkla söyleyebilirdik

Demokratik gelişmemizin 30 yıldır kesintisiz bir gelişme içinde olduğu ile övünür, Batılı amcalarımıza çalım satardık

Terör denen bela ile 30 yıldır dişe diş mücadele veren bir ülkenin yurttaşları olarak her Allahın günü gelişen demokrasimizin o güzelim tacını başlarımıza takar, uygar [!] Dünya önünde övünür dururduk

Bu sizin yaptığınıza Batıda, Şark kurnazlığı, denir Sayın Başbakan

Doğuda ise, söylemesi ayıp, diye söze başlanır ve sonra bin dereden birkaç kova su getirilir Sonra,

- Nolacak canım, koskoca başbakan, desin varsın, denir

Hatta belki de su getirilen derelerden birisinin kenarına oturulup, bir türkü bile çağırılır:

- At martini deeebre Hasan, dağlar inlesin!...

Türküyü dinleyen dostlar ne derler bu işe, bugünden kestirmek zordur

Ama, gayetle iyi anlaşılacağı üzere, Doğuda bu nitelikteki söylemlerin ardından, pek bir şey söylenmez Ve zaten, deeebre Hasanların yoğun bir biçimde Doğu kültürü içinde var olmasının nedeni de işte budur!..

Çünkü türkülerimiz at martini, diye başlamakta

Ama Ata sözlerimiz,

- Atma Recep, din kardeşiyiz, demektedir Ama, işin olan trajik tarafı, bu nitelikteki Atalarımızı pek dinleyenin olmadığıdır

Türkiye halkı, atmayı öngören bir kültür ile, atmamayı öneren bir diğer kültürün arasına sıkışmış, ironik bir çalkantıyı yaşamaktadır

Bu iki kültürün çatışmasından doğan bir-birlik beraberlik, belki atılacak penaltılarla galibiyeti kazananı belirleyecektir.

Ama bizce sonucu belirlemesi gereken öğenin [etkenin, kaynağın ve kültürün] aslı, esası ve ilkesi şu olmalıdır:

- Ayinesi iştir kişinin, lafa bakılmaz!..