Karmakarışık bir ülke ki, sorma gitsin...

 

 

Ergenekon bir yanda, küresel kriz bir yanda, sen derdine yan köylü kardeşim.

Ankara sağır, Ankara kör. Ne görüyor, ne duyuyor. Üstelik, sakın ha sesini çıkarma! Bu curcunada seninle hiç uğraşamaz.

Borçlumusun?

Bana ne....

Üretemez haldemisin?

Bana ne...

Yeter ki, sana yüklenen yükü canın çıksa taşı.

İstenen bu!

Bu mudur?

Budur kardeşim.

Tarım bir ülkenin üretiminin gerçek olan tek sektörüdür.

Alınteridir, milyonlarca insanın hayatıdır.

AKP hükümeti artık tüm köprüleri atmıştır. Canınız cehenneme demiştir. Pirim miktarlarını bir kuruşluk artışla açıklamış ve tüm tarım kesimine bir kuruşluk değeriniz var demiştir. Yetmemiştir, ama üstüne aradan iki ay geçmeden yüzde on eksi ile yeniden pirim miktarını açıklayıp buyur demiştir.

Yersen kardeşim.

Ama bu yenmez. Yense bile hazmı zor. Artık kendine gel ey üreten köylü kardeşim. Sana diretilen, sana yüklenen yük çok ağır. Sokağa inmenin vaktidir. Ekmeğini korumanın vaktidir. Vatan savaştaysa canımız feda. Toprağımızın üstünde ürettiğimiz ürün hepten feda olsun. Ama bu ülkede birileri lüks içinde yaşıyorsa, ürettiğimiz malın katma değirini başkaları katmerliyorsa dur demek namus borcudur.

Efendilik bir yere kadar. Cumhuriyet tarinde hiç bu kadar ezilmedik, yoksul bırakılmadık.

Ayağa kalk ey çiftçi kardeşim. Ölmeden toprağa sokuluyorsun. Türlü oyunlarla yok ediliyorsun. Çoluğunun çocuğunun rızkını hiç yoktan cebren heba ediyorlar. Seyirci kalma ayağa kalk ve dur de.

AKP hükümeti IMF kaynaklı siyaseti üretici üzerinden yapıyor. Trakya, Ege ve Akdeniz’de nasılsa oy alamayacağını biliyor. IMF’nin yaptırımlarını uygulayabileceği tek bölge buraları.

Nasılsa oy yok, hak ve para da yok.

Sesimiz çıkmadığı için, efendi olduğumuz için vur abalıya misali her geçen gün yoksullaşıyoruz. Eğer bu gidişe dur demezsek her şeyimizi alacaklar.

Kendine çeki düzen ver. Kaybedecek neyimiz kaldı.

Dayaksa, jopsa, dipçikse yenecek olan ve hak yolunda mapusluksa görünen, korkma ekmektir, çoluğumuzun çocuğumuzun rızkıdır gerçek olan.

Unutma ki, hak verilmez alınır, haydi göreyim çiftçi kardeşim seni.

Ekmeğini verme namerte…


Önceki ve Sonraki Yazılar